Toen het coronavirus ons en vele andere ondernemingen zo zwaar trof, is het zeker een van onze grootste vrees geweest dat veel mensen het 'echte ondernemerschap' zouden opgeven.

Al onze winsten, al ons rendement op investeringen crashte gedurende 2 jaar door dit pandemische virus. Het ontnam bijna al onze moed en zin om door te gaan. Toch dacht ikzelf: als we het nu opgeven, dan bestaat al wat ik heb opgebouwd straks niet meer. Zou dat niet betreurenswaardig zijn? Zowel voor mezelf (de 'ondernemer', de 'dromer-uitvoerder'), als voor wie sindsdien een bepaalde gelukservaring heeft meegemaakt dankzij het voortbestaan van mijn projecten/ondernemingen. Ik heb geleerd dat enkel als we erin slagen om al onze moed en energie bij elkaar te rapen, het gedeukte zelfvertrouwen te herstellen en tot slot te mogen hopen op een beetje geluk, vroeg of laat, dat het dan goed komt. Het heeft uiteindelijk mijn en andere ONAFHANKELIJKE GEESTEN veilig gesteld. Anders had het 'virus' ons echt overwonnen...