Fred Dubard
Politiekjournalist
“Trip over Trump, waarheid en de toekomst van Amerika”’
Trip, een man met uitgesproken ideeën, deelt zijn visie op Trump, verdeeldheid in de VS en de kracht van waarheid. “Als mensen écht gaan nadenken, is er hoop.”
Je noemt jezelf Trip, maar dat is niet je officiële naam. Waarom Trip?
Trip: Mijn officiële naam is Fred de Derde, maar dat voelt totaal niet als mij. Dus ik noem mezelf gewoon Trip. Van 'Triple', verwijst dus naar het getal 3 of de derde in de rij.
Interviewer: Hoe voelde je je toen Donald Trump de verkiezingen won?
Trip: Die week was ronduit deprimerend. Het maakte me ontzettend boos. Trump is een clown, een verkrachter. Het was schokkend om te zien wat hij met het land deed. Denk bijvoorbeeld aan de aanval op het Capitool, waar vier mensen omkwamen. Dat is Trump’s schuld.
Interviewer: Waarom denk je dat mensen hem blijven volgen?
Trip: Amerikanen denken niet echt na, weet je? Ze luisteren en geloven meteen alles wat er wordt gezegd. Vooral als het van Trump komt. Feiten doen er nauwelijks toe. Trump liegt gemiddeld 21 keer per dag als president. Dat is absurd. Het herinnert me aan wat Stephen Colbert ooit zei over “truthiness”—het gevoel dat iets waar is, zelfs als dat niet zo is.
Interviewer: Hoeveel contact heb je nog met Amerikanen die vandaag in de USA wonen?
Trip: Ik heb kinderen daar, dus ik ben er nog steeds bij betrokken. Maar ik moet zeggen dat het lastig is om echt door te dringen tot de mensen daar.
Interviewer: Hoe ben je betrokken geraakt bij de Democratische Partij?
Trip: Mijn stad is voor 50% zwart, en normaal gesproken stemmen ze vooral op de Democraten. Maar dat gebeurt steeds minder. Trump heeft het speelveld veranderd, zelfs in gemeenschappen die traditioneel blauw stemmen.
Interviewer: Wat maakt dat Trump zoveel mensen weet te bereiken?
Trip: Hij speelt een rol. Als hij over de waarheid praat, is het een show. Hij entertaint mensen, vooral op het podium. Dat is zijn kracht: hij brengt complexe zaken terug tot simpele, emotionele boodschappen. Mensen slikken het zonder na te denken.
Interviewer: Denk je dat Kamala Harris een goede president zou zijn?
Trip: Ze heeft empathie. Als jij verdrietig bent, voel je dat zij dat ook is. Dat is het tegenovergestelde van Trump. Hij denkt niet eens na over de gevoelens van anderen.
Interviewer: Hoe heeft Trump zoveel populariteit gekregen?
Trip: Het is een combinatie van problemen: racisme, seksisme, en een maatschappij die steeds meer verdeeld raakt. Hij speelt in op die scheidslijnen en gebruikt ze in zijn voordeel. Mensen voelen zich door hem gehoord, zelfs als wat hij zegt niet waar is.
Interviewer: Wat zie je als de toekomst voor Amerika?
Trip: Dat hangt er vanaf of mensen echt willen nadenken en veranderen. Als we blijven luisteren naar populisten zoals Trump, gaat het de verkeerde kant op. Maar als we beter kunnen worden in het onderscheiden van waarheid en leugens, is er hoop.
Verhaal over persoon die ik goed vind voor de wereld
De Toffe Henk: Mijn Papa, de Held
Mijn papa is geen superheld met een cape of een beroemdheid waar iedereen naar opkijkt. Toch is hij voor mij de beste man die er is. Als ik aan hem denk, zie ik een man die altijd bezig is om anderen te helpen, of dat nu bij ons thuis, in zijn werk als thuisverpleger, of bij onze volleybalclub is. Laat me je een verhaal vertellen over wie hij is, en waarom ik vind dat mijn papa echt een goed mens is.
De passie voor volleybal
Het begon allemaal bij de volleybalclub, waar mijn broer en ik al jaren spelen. Papa raakte al snel betrokken bij het bestuur. Toen ik hem vroeg waarom, gaf hij een simpele reden: “Mijn twee zonen volleyballen er en ik ben ook geïnteresseerd in de sport.” Dat is typisch mijn papa – hij doet dingen vanuit liefde voor ons en interesse in wat ons blij maakt.
Maar het bestuurswerk is niet altijd makkelijk. Hij moet vergaderingen bijwonen en zaken regelen, terwijl hij ook zijn drukke baan als thuisverpleger heeft. Het combineren van alles is volgens hem het meest uitdagende deel, maar toch doet hij het met een glimlach.
Een trots moment
Er is een moment dat papa nooit zal vergeten, en ik ook niet. Dat was de dag dat mijn broer en ik samen in hetzelfde team mochten trainen. Hij glunderde van trots aan de zijlijn, en ik wist zeker dat hij het helemaal waard vond om zoveel tijd in de club te steken. “Het zijn zulke momenten die het speciaal maken,” zei hij later.
Thuisverpleging: een tweede roeping
Naast de volleybalclub heeft papa nog een andere passie: zijn werk als thuisverpleger. Hij helpt mensen die het echt nodig hebben, en dat geeft hem veel voldoening. Zijn werk en het bestuurswerk zijn gelukkig makkelijk te combineren, omdat de uren niet overlappen. Maar wat ik zo mooi vind, is hoe hij van beide rollen leert. Zijn sociale vaardigheden, ontwikkeld door het zorgen voor patiënten, helpen hem ook in de volleybalclub.
Een gemeenschap bouwen
Papa heeft een droom: dat de volleybalclub meer wordt dan alleen een plek om te sporten. Hij wil dat het een “vredevolle en close gemeenschap” wordt. Hij probeert dat voor elkaar te krijgen door iedereen te verbinden, net zoals hij doet in zijn werk. Voor papa zijn vrienden het mooiste wat er is, en die waarde probeert hij aan iedereen door te geven.
De kracht van liefde
Wat ik bewonder, is hoe hij gemotiveerd blijft, zelfs als hij het druk heeft. Zijn geheim? “Ik denk aan m’n liefdevolle zonen en de passie voor beide jobs,” zegt hij. Dat maakt me zo trots. Hij doet alles voor ons, en dat merk ik aan de kleine dingen die hij zegt en doet.
De toekomst van de toffe Henk
Als ik papa vraag naar zijn dromen, zegt hij lachend: “Dat iedereen van me houdt en me ziet als: ‘de toffe Henk’.” En weet je wat? Dat is hij al. Niet omdat hij perfect is, maar omdat hij altijd zijn best doet voor anderen. Voor mij is mijn papa een voorbeeld van wat het betekent om een goed mens te zijn.
Ik hoop dat ik later net zo kan zijn als hij – een man met een groot hart en een liefde voor alles wat echt belangrijk is in het leven.